Terwijl de frambozen stilaan een korte pauze inlassen, komen steeds meer braamstruiken en verwanten in productie.
Zo zijn de eerste bessen van de Japanese wijnbes rijp. De plant behoort tot het geslacht Rubus (net zoals de framboos en de braambes), maar de bes onderscheidt zich door de lekkere, zurige smaak van de helderrode bessen. De struik moet nog volop in productie geraken, maar zoals steeds smaakt de eerste bes van het jaar zovéél beter dan alle bessen die volgen.
De vruchtjes lossen zelf van de vruchtbodem wanneer ze rijp zijn, wat plukken zeer makkelijk maakt.
De combinatie van de mooie, rode stengels, het diepgroene blad, de mooie vruchbolsters én de lekkere bessen maken dit één van mijn favorieten in het Rubus-geslacht. Maar net zoals mijn andere Rubus-favoriet (Taybes), staat de plant vol met vervelende, vrij pijnlijke doorntjes.
Deze week ook de eerste rijpe bessen geplukt van de braambes 'Helen'.In tegenstelling tot de beschrijving zijn de vruchten vrij zacht bij volle rijpheid, zodat ze bij het oogsten snel tot braambessensmurrie worden herleid. De smaak is echter geweldig en maakt alles goed. De plant zou ook wat flinker mogen groeien...
'Loch Tay', de braambes waarvan ik nu al twee weken vruchten oogst, smaakt ook lekker, met een zuurdere ondertoon, maar kan toch niet tippen aan de volle smaak van 'Helen'. De vruchten zijn wel steviger, dus makkelijker te plukken..
De laatste kruisbes (Ribes) is ondertussen verteerd. Mijn goed voornemen voor de komende week : alle bessen mooi opleiden als drietakker, met behulp van bamboestokken. De staaldraad alleen volstaat niet om de takken mooi recht naar boven te leiden (waardoor de planten hoger uitgroeien (tot 200 cm hoog?). Door de regen ben ik dit week-end niet verder geraakt dan twee planten...
Maar enkele kruisbesplanten zijn ook ten dele verteerd,
Ik heb de verdachten/schuldigen nog niet geïdentificeerd, wel al op de gevoelige plaat vastgelegd.
De Japanse wijnbes is mijn absolute topper. Stelt nooit teleur, zelfs in halfschaduw. De bessen zijn heerlijk, maar de eerste moet hier in het noorden nog komen.
ReplyDeleteEn die braambes ziet er alleen op de foto al heerlijk uit.
Dat blijft hier maar bessen regenen!
ReplyDeleteHier dezelfde rupsen op de jostabessen en stilaan veroveren ze ook de andere struiken. Gisteren heb ik er toch eigen maak gier overgegoten. Hopelijk gaan ze ergens anders eten zoeken.
ReplyDeleteZelfde probleem bij een aantal kruisbessen hier, maar ik verdenk wel ordinaire slakken als oorzaak ervan.
ReplyDeleteWat bij mij wel opvalt: 't zijn meestal heel kleine kruisbessen. Ligt dat aan de struik(soort) of bemesting? In mijn herinnering waren de kruisbessen vroeger bij m'n ouders veel dikker :)
Die kleine bessen, dat kan van verschillende factoren afhangen, maar in eerste plaats van het ras en de snoeiwijze.
DeleteVeel van de moderne meeldauwresistente rassen hebben iets kleinere bessen dan de oude rassen (bv 'Whinham Industry'), maar het voordeel dat je ze wel biologisch kan kweken.
Maar ook in de moderne rassen zijn er variëteiten met vrij grote bessen (bvb Pax, Mucurines, Invicta).