Verhuis

De Fruitberg is verhuisd naar Fruitberg.wordpress.com

Monday 23 July 2012

The Good, The Bad or the Ugly and the Beauty?

Mooie mensen - zo lezen we wel eens in de krant - hebben het een stuk makkelijker in 't leven. Ze maken meer carrière, hebben een beter loon,... Maar mensen beoordelen niet alleen mensen op hun uiterlijk.


In een gezonde tuin leven heel wat dieren. Ze spelen allemaal een 'rol' in de ecologie van de tuin. Voor de gemiddelde tuinier kan die rol schadelijk, nuttig of beiden zijn. 

Zo is een lieveheersbeestje nuttig. En een bladzaagwesp, bladluis, hazelnootboorder of woelmuis worden als schadelijk omschreven. Maar vele dieren bevinden zich in een grijze zone. Ik denk dan aan een slak, opruimers van afval maar ook van onze geliefde planten. Of de mol, die schadelijke bodeminsecten eet maar daarvoor nogal 'grondig' te werk gaat. En ook de merel eet niet heel het jaar door kersen. 
Volgens mij is de grijze zone nog een pak groter. Een bladluis ga ik niet direct als een nuttig dier omschrijven, maar ze spelen een belangrijke rol in de ecologische keten in de tuin, als voedingsbron van heel wat 'nuttige' dieren.

Vaak zie je mensen alles wat niet nuttig is bestrijden, maar ze zijn daar niet altijd consequent in. Er is naast het nut ook nog zoiets als de aaibaarheidsfactor.

Terwijl ik gisteren foto's aan 't maken was van de vlinders in de tuin, vroeg ik me af waarom we zo  enthousiast zijn bij het zien van een vlinder. Waarom we onze tuinen aanleggen om vlinders te lokken.  Nuttig zijn ze niet direct, soms is het zelfs een rondom schadelijk insect (koolwitje). Door hun schoonheid en het soms klunzig gefladder hebben vlinders een hoge aaibaarheidsfactor zodus...We verwelkomen ze omdat ze mooi zijn, niet omdat ze nuttig zijn.





Een snuitkever is ook schadelijk, maar oh zo grappig. Zo liet ik enkele jaren geleden de Taxuskevers ongebreideld voortplanten in mijn stadtuin, tot ik begreep dat het beestje enorm veel schade berokkende en ik dus wel moest ingrijpen... 
Een meikever vreet de bladeren van de (haag)beukenhaag aan flarden en de engerlingen verrijken zich aan ons gazon, maar een meikever is nu eenmaal aaibaar. 
Een eekhoorn is 'schattig'. Ook al rooft hij vogelnesten en steelt hij noten en fruit. In onze buurt komen - sporadisch - nog hazelmuizen voor. Ik hoop op termijn er ééntje te mogen verwelkomen in de tuin, terwijl het beestje toch ook eerder in de donkergrijze zone hoort. En ook een konijn heeft iets aaibaars, maar is ook eetbaar en dus niet overal veilig.

Maar zelfs bij gebrek aan aaibaarheid kan je nuttig zijn en toch niet enthousiast onthaald worden. Als spin zal je maar iedere dag nuttig werk verzetten in de tuin, op veel respect moet ze niet rekenen. Net hetzelfde geldt voor de duizendpoot. Een enkele 'lelijkaard' wordt wel in de armen gesloten, zoals een pad, of een vleermuis. 

Maar je zit dus pas echt in de gevarenzone wanneer je schadelijk bent en niet schattig. Hoe lager de 'aaibaarheidsfactor' hoe makkelijker we durven ingrijpen. Denk maar aan rupsen van een vlinder, niet altijd toonbeeld van schoonheid (dus lokken sommigen de vlinders en maar moorden ze hun kinderen uit). Hetzelfde met meikevers die we laten doen en leven, maar behandelen het gazon tegen engerlingen (ik niet hoor!). Of slakken. Een slijmerige naaktslak kan op veel minder sympathie rekenen dan een huisjesslak. 
Ik moet zeggen dat ik zelf ook niet consequent ben. Een naaktslak dood ik zonder de minste moeite. Een mooie tijgerslak gaat me al wat minder af. En een segrijnslak, ook al maakt die meer schade, is nog wat sympathieker, en kost nog meer moeite. 
Enkele weken geleden zat hier een woelmuis in de tuin. Ze in koelen bloede doden ging me niet af. Daarvoor is ze te donzig. Ze lafweg doden met een val lukt me blijkbaar wel. .  .


Enfin, dit alles om te zeggen dat ik gisteren fotokes aan 't maken ben geweest van de eerste vlinders in de tuin en bedacht dat het grappig is dat we die beesten sympathiek vinden... De Koniginnepage, het (icarus?)blauwtje, Gammauiltje en de Gehakkelde Aurelia wensten niet op de foto. Die vind ik dus minder sympathiek.  Dagpauwoog en koolwitje wel (alhoewel die laatste niet al te enthousiast was)


No comments:

Post a Comment

Fruitblog is verhuisd naar [Url]Frutiberg.wordpress.com[/URL]. Alle berichten zijn ook overgezet naar deze site. Je kan ook daar reageren op dit bericht